Renate

Hallo iedereen. 

Woensdag vertrek ik voor de allerlaatste fietstocht naar Faro. 

Dinsdag heb ik een rustdag gehad en ben wandelend naar Albufeira gegaan. 

Een drukke toeristische stad.
 Na een rechte lijn door de stad richting het strand loop ik onder een poortje door en kom op een druk strand uit met een prachtig blauwe zee.  

Nog 100mtr en ik kan het water aanraken. 

Dit is voor mij het moment waar ik naar toe heb gefietst, gewandeld,  geduwd... 

Een warm gevoel gaat door mij heen. 

Van allerlei herinneringen komen voorbijgeflitst. 

De hitte in Spanje, mooie routes door Frankrijk, La Rochelle, de zware beklimming vanuit Avila.... Het alleen zijn op de camping in El Burquillo.... Etretat.... Brugge... 

Ik vraag aan een Iers stel of ze een foto willen maken van mij. 

Een foto met herinneringen... 

Na dit strand maak ik een lange wandeling naar een ander prachtig strand, Praia dos Ariffes. Zo mooi!! 

En tenslotte het hele eind weer terug naar de camping. 
Na 14km ben ik terug op de camping en heb ik het wel gehad. 
Mijn wielerbenen zijn dus duidelijk geen wandelen gewend. Haha. 
Maar het was een mooi uitje en na een plons in het zwembad is het tijd om de warme hap klaar te maken. 
Eten, met Renate bellen, afwassen... Een dag vliegt voorbij. 
Zeker omdat ik de volgende dag vroeg wil vertrekken. 

De laatste fietstocht naar Faro dus..... 
Ongeveer 40km en weinig hoogtemeters. 
Een op het oog makkelijke tocht. 
Het is zwaarbewolkt als ik vertrek en dat zal de hele ochtend ook zo blijven,  soms vallen er een paar druppeltjes miezerregen naar beneden. 
Onmiddellijk gaat het op en neer en rij ik het ene stadje uit,  het andere stadje in. 
Zo dichtbevolkt heb ik lang niet meegemaakt. 
Via een provinciale weg kom ik uiteindelijk in een gebied uit waar land en tuinbouw de boventoon voeren. 
Soms over (slechte) asfaltwegen, soms over gravelwegen kom ik steeds dichterbij Faro. 
Tot ik, met nog zo'n 10km te gaan een gravel/zandweg op word gestuurd. 
Een slecht pad, dat misschien wel het allerslechtste pad was tot nog toe... 
Soms steil omhoog,  soms over grote afstanden mul zand,  diepe gaten volgestort met puin( denk dan aan grote stukken baksteen,  badkamertegels,  beton noem maar op). 
Ja, Jan..... Je dacht dat je er al bijna was, hè...... 
Maar na bijna een uur ploeteren gaat het pad over in asfalt.. Hehe!! 
De laatste kilomters gaan door Faro,  langs het vliegveld en tenslotte op de camping Municipal van Faro. 
Een camping die prachtig gelegen is,  met aan de ene kant de zee met bijbehorend strand op 20mtr lopen en de andere kant een natuurgebied wat met eb droogvalt en verderop zie je de vliegtuigen op stijgen of dalen.
Helaas is de camping zelf een bak met mul zand en bar weinig schaduw.... 
Ik heb geen tijd om me daarover druk te maken maar installeer me snel en ga mijn fiets ontdoen van alle extra attributen. 
S avonds bel ik al heel vroeg met Renate. 

Want vanmorgen om 8.20u land een vliegtuig van Transavia vanaf Amsterdam op het vliegveld van Faro.
Mijn lieve vrouw is aan boord en ik sta haar op te wachten nadat ik de bijna 4km heb gewandeld van de camping naar het vliegveld. 
Alles gaat voorspoedig bij Renate en amper een kwartier later komt ze aan gewandeld met haar bagage. 

Snel kruip ik onder het lint door en we omhelzen en zoenen elkaar. 
Allebei laten we een traantje en we zijn heel blij elkaar weer te zien. 
Tja, wat wil je na ruim 2 maanden..... 

Na informatie ingewonnen te hebben over het hoe we de fiets moeten inleveren bij het inchecken van de vlucht, volgende week vrijdag, en het ophalen van de huurauto gaan we naar de camping in Faro. 

De tent wordt in de vuilcontainer gegooid, net als het luchtbed en de koker en het fietsrek. 
Het stuur wordt losgedraaid en de fiets past in de auto............................. 

De Algarve is bereikt, de fiets heeft het(zonder lekke band) goed gehouden. 
Wij gaan nog een week lekker vakantie vieren en daarmee komt er een eind aan een mooi en bijzonder avontuur. 
Met alle ups en downs. 

Dank jullie wel voor het lezen van de blog. 
Het deed ons, mij heel goed om de reacties te lezen. 

Wees welkom bij ons thuis om nog wat te kletsen over deze fietstocht. 

Groetjes uit Monchique. 

Dag!!!!!!!!!