En.... Door!!!!

Goedendag iedereen.
Ik zie dat het al 6 dagen geleden is dat ik mijn laatste verhaal heb geschreven.
In Candeleda heb ik 2 volle dagen rust genomen.
Mijn benen waren dusdanig moe, verzuurd dat ik dat echt nodig had.
Beide dagen ben ik amper de camping afgeweest.
Een camping met louter Spanjaarden.
Ik mocht mijn eigen plekje uitzoeken en dus heb ik een plek uitgezocht ver van alles en iedereen af.
Zaterdagnacht heb ik goed kunnen slapen,ondanks dat er veel rumoer was op de camping. Gelukkig was het voor mij een soort achtergrond geluid.
Zondagmiddag heb ik een lange tijd met een paar Spanjaarden uit Madrid gesproken. Ik had hen als buren gekregen. Een heel sympathiek jong stel.  Ook heel anders dan de anderen.
Rustig en bedachtzaam. Of ik het ook een lawaaierige nacht vond?
Nou nee, ik ben in Spanje wel erger gewend. Uren hebben we gekletst. 
Behalve de boodschappen die ik 3km verderop gehaald heb op beide dagen en een dienst beluisterd op zondag heb ik beide dagen heerlijk gezwommen in het fantastische zwembad op de camping.
Maandag vertrek ik weer vroeg(net als dinsdag t/m donderdag.) 
In een prachtige omgeving, waarbij weer veel moet worden geklommen kom ik na 40km aan bij de camping in Jarandilla. 
Een lawaaierige, overvolle camping. 
Had ik hier eerst 2 rustdagen gepland, later werd dat er 1,maar  uiteindelijk besloot ik de volgende dag uit pure wanhoop weer vroeg te vertrekken. 
Om toch te kunnen slapen de volgende nacht besluit ik s ochtends een hostal in Plasencia te boeken. 
Na 49km in een moordende hitte kom ik redelijk uitgeblust aan. 
Plasencia is trouwens een mooie stad. 
Een hostal waar ik andermaal laat in slaap val omdat de wanden uit dunne platen bestaan. Alles wat de buren in hun kamers zeggen, of de tv's die aanstaan, zijn luid (vooral luid)en duidelijk te verstaan. 
Woensdag vertrek ik in alle vroegte om de zoveelste dag op rij te beleven van 37 graden. 
Een lange, eenzame, saaie weg leid mij voortdurend langs de snelweg naar Cañaveral. Niks opwindends te zien en ik ben zooo blij dat ik er ben. 
Mijn benen beginnen weer pijn te doen. 
De weg loopt het grootste gedeelte van de tijd omhoog. 
Niet altijd steil maar wel lang. 
Ik begin me toch wel zorgen te maken. 
Diverse mensen schrijven bemoedigend dat Portugal niet ver meer is. 
Klopt. 
Maar ik weet hoe lastig het fietsen is. 40km hier voelt als 80km in Nederland aan.
En ik ben er nog echt niet. 
Nog 2 weken met elke fietsdag weer vol heuvels...
M'n benen willen vandaag niet meer...
Ik wil wel, maar zij niet. 
Ik kom aan in een hostal met slaapzalen. 
Er is hier gewoon niks beters. 
Dat zal wel weer een korte nacht worden. 
Als ik in een heerlijke koele ruimte binnen stap en op het belletje druk komt een rustige, niet veel zeggende man eraan en geeft mij sleutels en wijst me de weg. 
Er is niemand in mijn slaapzaal. 
En dat zal ook zo blijven!!!! 
Alles is keurig schoon en alles werkt. 
De fiets kan in een speciale ruimte voor bicis. Wow! En dat voor 15 euro.... 
Muisstil is het. S middags doe ik een tukkie. 
En snachts slaap ik als een prins(es). 
S ochtends pak ik dankbaar de fiets om het laatste stuk van 40km naar Cáceres te fietsen. 
Mijn benen zijn niet opgeknapt maar ook niet verslechterd. 
Voor alle zekerheid duw ik de fiets op de steilere stukken. 
Ik zou kunnen fietsen maar wil ze wat ontzien. De Algarve moet wel gehaald worden...... 
S ochtends rij ik langs een mooi meer wat gevoed word door de grote rivier de Taag. 
Prachtig is het hier. Water in een dor heuvellandschap. 
De rest van de dag is qua natuur weinig opwindend. 
Op de camping in Cáceres aangekomen wordt ik ingeschreven en hoor dat het 15 euro p/nacht kost. 
De receptioniste wijst me op de kaart mijn plekje aan en ik vraag waar de wc's zich bevinden. 
Dan ben ik stomverbaasd als ze zegt dat iedereen een eigen wc en douche heeft. 
Op de plek aangekomen is er een schaduwdoek boven mijn plek, ik heb idd een eigen wc en douche, een wasbakje en zelfs een tafel en stoel. 
Dat laatste is ook erg welkom want in Candeleda heeft mijn campingstoel het begeven. Tot nog toe ben ik nog geen geschikte tegengekomen.... 
Wat ben ik gelukkig! Een heerlijke middag en avond volgen net als een goede nachtrust. 
Vandaag lekker uitrusten en zwemmen (er is zelfs een gratis zwembad met palmbomen, jaja! ) 
En hopelijk ben ik morgen weer aangesterkt want dan gaat de reis naar Alburquerque. Een tocht over talloze heuvels en maar liefst 74km......
In een gebied waar gewoon niks is....... 
Gelukkig zal zaterdag de dagtemperatuur niet boven de 30 graden uitkomen. Eindelijk. 
En dan mag ik zondag in een hostal met matige reviews weer uitrusten.... 

We geven niet op!! 

Over nog geen 2 weken komt Renate met de grote vogel!! Joepie! 

Groetjes Jan