Afscheid

Na 2 dagen volop genieten van Le Mont-Saint-Michel en Cap Frehel en van elkaar, gaat de fietstocht weer verder.
S ochtends gaat de wekker weer om 7u en ja hoor, om 9u rijden we weer een camping af.
Hoezo routine?? 
Ditmaal ziet het er totaal anders uit.
Renate heeft ruim 1000km gefietst tot Le Mont-Saint-Michel en voor haar zit de tocht er op.
Eline heeft haar moeders fiets te leen en trapt vandaag mee tot Dinan.
Wat ook een enorm verschil is : de bepakking ligt in de auto.
De zon schijnt, Renate rijdt met de Aygo elke keer zo'n 10km verder en staat ons op te wachten met frisdrank of een kop koffie etc.
Rond 12u hebben we weer een pauze en we overleggen om nog 5km door te rijden en dan te lunchen.

Dan gaat het mis.
Renate start de auto.
Prrrr....... Prrrr..... Prrr...
Niks, wat we ook proberen, hij doet het niet.
Onze garage gebeld en die verteld ons dat waarschijnlijk de accu het probleem is.
Er zit een garage, 1 km verder op....
Maar hoe krijg je een automaat daar???
Gelukkig willen de mensen op de hoek , waar wij stilstaan, onze auto overstarten en we kunnen naar de garage rijden.
Als we daar aankomen is het iets na eenen en..... tja, Frankrijk.... Ze pauzeren van 12 tot 14u.
We hebben geen zin om te wachten en besluiten, nadat we wat hebben gegeten, om door te rijden naar een dorpje 10km verderop.
Tegen de tijd dat we daar zijn is die garage (ook 14u) wel open.
En inderdaad.
Renate krijgt de man duidelijk wat het probleem is en als Eline en Jan aankomen zit de nieuwe accu er al in!!!! En dat voor nog geen 70 euro.

De rest van de tocht gaat wel goed.
Het 2e gedeelte is duidelijk een stuk lastiger.
Het gaat voortdurend op en af en dat met een temperatuur van 35 graden.
Nat bezweet komen Eline en Jan aan en met Renate samen worden de 2 tentjes op de camping Municipal Chateaubriand in Dinan opgezet.
De hitte maakt ons loom maar we besluiten tenslotte toch om ons te douchen en lekker Dinan in te gaan.
Dinan is een zeer indrukwekkende stad met een historisch centrum waarin je je in de middeleeuwen waant.
Prachtig!!!!

Omdat het onze laatste avond is van de tocht en Jan morgen alleen verder gaat nemen we het er goed van bij een uitmuntend Italiaans restaurant.
Met een voldaan gevoel wandelen we later op de avond weer terug en kruipen we in onze (nog steeds warme) tent.

Dan....
Vrijdag 18 juni
We pakken nu alles een tikkie anders in. 
Jan heeft de fiets van Renate uit elkaar gedraaid en een groot gedeelte van de spullen gaat met de Aygo mee terug naar Nederland. 
Jan z'n fiets is nu nog zwaarder afgeladen dan anders maar wonderwel past het. 
Om 9 u staan we bij de uitgang van de camping... 
Afscheid.... 
We hadden ons voorgenomen niet al te dramatisch te doen. 
Maar jongens..... Het valt toch niet mee.. 
We weten weinig uit te brengen en de tranen staan in onze ogen. 
" Wat ben ik ook een rare idioot" stamelt Jan... 
Maar hij zet door en slaat linksaf naar beneden, Dinan uit, zuidwaarts. 
Renate en Eline zwaaien hem nog na tot het niet meer gaat... 
Zij gaan rechts. 
Naar Nederland. 
Dinan was hun einddoel. 

Jan gaat verder, DV. 
En, de blog ook. 

Groetjes Jan en Renate