Blain

Hoi allemaal.

Gisteren was een dag van uitrusten, uitrusten en vooral veel uitrusten.
Behalve een dienst beluisterd heb ik helemaal niks gedaan.
Nou ja, eten koken en dat dan weer opeten.
De camping, een kleintje, kostte 10 euro p/'n inclusief stroom. Gratis douchen. Gratis WiFi....... En dan heb je een plek waar je een tussenwoning makkelijk op kwijt kunt.
Je zou met een beetje fantasie een zwembad kunnen aanleggen zelfs.
..........
Nou ja, nu overdrijf ik wel maar het huis past wel.
En een opblaasbaar badje voor peuters dan. 😉. 

Zonder mensen waar je mee kunt praten op zo'n camping, er waren alleen Fransen die absoluut geen Engels spraken, kan een dag lang duren. 
Toch viel het mee. 
Een blog geschreven, met Renate gebeld en zoals hierboven vermeld, een dienst beluisterd/bekeken. 
Het weer was een stuk afgekoeld en zo werd het ook in mijn hoofd wat kalmer. 
Is het een proces? Leren alleen te zijn? 
Wetend dat er iemand is die je DV over 2 maanden weer ziet is een mooi vooruitzicht. 
Het is een omschakeling om alles ineens alleen te doen, niet te kunnen vragen "Renaat, waar ligt het wc papier? “
Niks te kunnen delen.
Dat is jammer maar van te voren al bekend. 
De knop moet effen om. 

S avonds zet ik een koppie koffie en kan er heerlijk van genieten. 
Alles komt goed. 
Morgen lekker weer fietsen. 

De volgende ochtend heb ik heerlijk geslapen en het hele ritueel van wassen ontbijten, tent afbreken en alles op de fiets sjorren gaat prima. 
Geconcentreerd rij ik de camping af en sla linksaf. 
Vandaag staat een relatief korte etappe op programma, 60km door heuvelachtig gebied. 
Het begint onmiddellijk volle bak. 
Steil gaat de weg met een hoogteverschil van 100 mtr omhoog en ik ben heel trots als ik het helemaal fietsend tot boven haal. 
De laatste 200mtr staand op de pedalen, hijgend als een paard, slingerend van links naar rechts over de weg..red ik het?... Mijn benen branden...wel.... niet... . Ik  ben boven!!! 
Lopend had ook gekunt, misschien zelfs sneller geweest... Maar ik moest en zou het halen. 
Al dat fietsen de laatste weken heeft me duidelijk sterker gemaakt.! 

De hele ochtend gaat het op en af maar het gaat prima. 
Als ik om half 1 al 36km heb afgelegd van de 59 vind ik een mooi plekje aan een meertje. 
Als ik me heb geïnstalleerd (in die witte koker achter op mijn fiets zit een campingstoel, en geen raketwerper zoals ik sommigen vertel) maak ik een foto van mijn mooie plekje en moet die natuurlijk ff naar Renate sturen. 
Ik red me prima, meid!
Ik heb m'n draai gevonden. 
Het gaat super. 

Als ik zo een kwartiertje zit en ik kijk over het water valt me wat op. 
Er zwemt iets. 
Het lijkt me te groot voor een rat maar wat het dan is...? 
Even later zie ik er 2 zwemmen. 
Iets en iets komen bij de oever en klauteren op de kant. 
Dat zie je een vis niet doen. 
Als ik inzoom met mijn mobiel zie ik wat ik al dacht. 
Bevers!! 
Die had ik nog nooit in het wild gezien. 
Ik vind het reuze interessant en vind het helemaal geweldig als er eentje helemaal langs de oever naar mij toe komt gezwommen. 
10 mtr voor mij draait hij en zwemt weer weg. 

Nog leuker wordt het als voor me 4 grote karpers naar het oppervlak komen gezwommen om de broodkorsten op te eten die ik in het water had gegooid. 

Opgewekt verlaat ik deze prachtplek en de laatste 232 kilometer kan mijn humeur niet meer stuk. 
Het zonnetje breekt door  bij zo'n 24 graden. 
Fietsen is nu een genot. 
Daar veranderd niets aan ook al stuurt Google mij tot 2 keer toe een weg in die niet te doen is. 
Karresporen die volledig kapot zijn gereden en ook nog eens 5 procent omhoog lopen. 
Die kosten je banden..... 

Keurig om 16u rijd ik de camping in Blain op en ik krijg een prachtplek toegewezen. 

Samen met veel meer andere lange afstand fietsers staan we op een camping met (voor ons) alles er op en eraan voor 11 euro p/n inclusief electriciteit. 
Waarom kostten de campings in Nederland 25 euro.....?? 

Morgen ga ik voor het eerst rijden op de Velodyssee, zuidwaarts. 

Voor geïnteresseerden : ik plaats een foto van deze route op de blog. 

Blain ligt op deze route.... 
Net boven Nantes. 

Groetjes Jan.