España

Si!!!!
Ik heb een nieuw doel bereikt.
Op de fiets naar Spanje.
Na ruim 2200 km sta ik bij de overgang van Hendaye(Frankrijk) naar Irun(Spanje).
Uiteraard had dat veel korter gekunt maar de redenen heb ik al een aantal keren aangegeven. 
Genoeg kilometers wat mij betreft. 
De tocht van vandaag is een hele mooie. 

Ik rij over een houten steiger die langs de franse kant van de Bidasoa is gebouwd. 
De Bidasoa is de rivier die hier frans baskenland scheid van spaans baskenland. 
Effe kijken... He? Ik moet links maar dat is een trap. Dan maar verder fietsen. 
Na een paar honderd meter gefietst te hebben vertrouw ik het niet. 
Dat gaat nog kilometers duren tot de volgende brug. Vooropgesteld dat ik daar overheen mag fietsen.. 
Dan maar terug. Ik dacht ook iets van een lift naast de trap gezien te hebben... 
Bij het trapje zie ik inderdaad een heel klein liftje... 
Maar eens kijken of die werkt.... 
Warempel! Hij komt naar beneden. 
Moet mijn fiets daarin passen? 
Toch maar proberen... 
Het past... wel.... niet.... toch wel.. Nee, net niet... Jammer... 
Het is een kwestie van centimeters. 
Wacht eens! Mijn fietshelm, die ik al 4 weken mee heb(Eline nam hem mee naar Le Mont-Saint-Michel) steekt achter mijn koker uit. 
Voor mij de handigste manier om mee te nemen is om hem achter om de koker vast te binden. 
Ik haal hem los, ik moet hem nu sowieso verplicht op in Spanje, en ik denk dat het nu gaat passen in de lift... 
Ik zoek de knoppen om omhoog te gaan maar kan geen vin verroeren. Ik kan er niet bij.... 
Alsof de lift het doorheeft gaan de deuren ineens vanzelf dicht. 
Ik schrik er van en vrees het ergste en verwacht een hoop lawaai en gekraak.... 
Nee, het gaat goed, pffff... 
Na enkele seconden ben ik boven en gaan de deuren open. 
Snel naar voren.... Alles is nog heel...
Ik rij een honderdtal meters richting het noorden en dan komt een bocht en ik rij weer zuidwaarts naar de brug die over de rivier gaat. 
1 politieagent houd alles in de gaten op het punt dat Franse grond overgaat in Spaanse. 
Geen bordje van Spanje, geen bordje EU... Geen bord met een streep door het woord  France. 
Niks, alleen het bord Irun...

Maar ik juich van binnen: want dat weet ik wel: dat is Spanje!!! 
Ik rijd in Spanje!!! 
Na ruim 2200km ,ruim 7 weken na vertrek, rijd ik in het land van Paella, van Fiesta en Playas en van sinterklaas. 

Het is vandaag maar 34 km. 
Wel veel heuvels maar die gingen goed. 
En wat een verschil als ik in Spanje rijd! 
In het uurtje dat ik hier fiets zeker 3 aanmoedigingen gehad. Op verschillende plekken hoor ik muziek. Veel brommers.. 
3km voor de camping krijg ik een fikse klim voor de kiezen maar ook die haal ik. 
Op de camping is het vol. 
Ai!!... 
En gisteren was het toen ik belde : no problema. 
En nu:Alles is vol, kijk eventueel maar als je nog een plekje kunt vinden... 
Beste mensen. 
Mocht je soms klagen dat er weinig ruimte is op jouw camping... 
Kom hier eens voor de aardigheid. 
Hutjemutje. 
Overal spaans, spaans en spaans. 
Met geen greintje vertrouwen loop ik maar over de camping. 
Er zijn plekken waar de tenten letterlijk tegen elkaar aan staan. 
Hoe ze daar langs moeten...? 
Geen idee. 
En ik wou zo graag naar deze camping... 
Dat uitzicht hier...... 
Zulk balen dat ik niet zo'n plekje heb die uitkijkt over zee. (inclusief ondergaande zon en een pad naar beneden naar de zee waar je kunt zwemmen... In een baaitje..... om je vingers bij af te likken...) 
Ik ben bijna bij het onderste terras als ik mensen bezig zie met hun tent. 
Als ik nog eens beter kijk........ Ze breken hem af! 
De Ecuadorianen die er naast staan met hun 4 tentjes azen op hun plekje. 
Snel schiet ik op hen af: gaan zij weg? 
Si! 
Komt er dan bij jullie een plekje vrij? 
Si! 
Vinden jullie het goed dat ik dan daar ga staan? 
Claro! (tuurlijk) 
Ze leggen spontaan een matras van hen op de vrijgekomen plek en ik spoed me naar de receptie. 
10 minuten later daal ik af met de fiets en het plekje is nog vrij!!!!!! 
Als ik de tent bijna heb staan en ik begin mijn luchtbed op te blazen(met de mond, er is geen stroom hier) komt er een aardig spaans meisje uit Pamplona naar mij toe met een voetpomp. 

Spanjaarden...... 
Lawaaierig, tja, dat is hun manier van doen en hun snelle praten. 
Een andere levenstijl : om 15u zijn ze druk aan het kokkerellen.. 
Maar ik vind ze aardig. 
Die druktemakers... 😉😉

Wat ben ik blij dat ik dit plekje heb. 
Uitzicht over zee, wat wil je nog meer. 
Als het s avonds wat afkoelt neem ik nog een bad in de uitnodigende zee. 

In het niet dure supermarktje op de camping haal ik wat voor het avondeten en besluit om 20.30u te gaan koken. 
De Spanjaarden zullen het wel vroeg vinden... Ik heb inmiddels behoorlijk trek. 

Na een korte nacht is het om 8 uur s ochtends al weer onrustig op de camping. 
Omdat naast mijn tent nog een beetje ruimte is is dat het pad geworden waar iedereen overheen moet die naar het sanitair of restaurant of de zee wil. 
En dat doen ze meestal in groepen, luid pratend. 
De pubers in 1 van de tenten naast me vonden de harde muziek van de bar op de camping nog niet genoeg en zetten daarom om 00.30u nog even hun boxjes aan. 
Al met al niet zo'n beste nacht...

Maar...een jong nederlands stelletje waar ik gisteravond mee sprak, vertrekken vanochtend en bieden hun plekje aan. 
Ze stonden aan het eind van een terras en hadden geen geloop(logisch) en de muziek amper gehoord. Tja, dan de tent maar verhuizen : een goede nachtrust is ook wat waard.... 

En nu sta ik op een superplek!!! 
Fantastisch!!! 
Vandaag 35 graden
Morgen richting 40.
Dinsdag.......... 26!!!!!!!!!!!!

Komt allemaal goed!! 

Fijne zondag.
 
Groetjes