Kamperen bij de boer

Allez! Krek, zo is het.

Goedemorgen allemaal. 
De laatste keer dat we iets van ons lieten horen was vanuit Etretat.
Etretat is een echte aanrader voor degenen di Normandië willen bezoeken. 
Een heel leuk stadje aan de kust. 
Wij zaten net buiten het centrum op een camping met een hoog senioren gehalte. 
Elke dag was de camping "complet". 
Vol dus. In dit geval met campers. 
Beide dagen toen wij er waren waren er nog 5 plaatsen leeg voor tenten. 
Maar ja, wie gaat er ook met de tent? 

Eh... 

We hebben beide dagen een wandeling gemaakt op de kliffen en enorm genoten van de prachtige uitzichten. 
Het stadje zelf is ook supergezellig. 

En dan is het al weer vrijdagochtend 07.00u als de wekker gaat. 
Wassen ontbijten alles afbreken en dan moet de hele zooi weer op de fietsen. 
Om 9.00u rijden we de weg op naar Honfleur, onze volgende stop. 
Onmiddellijk vanaf vertrek wacht ons een lange klim. 
Hoe steil is ie? 
Dat is altijd belangrijk. 
Kunnen we fietsend omhoog of lopend? 
Na 2 km wordt Jan enthousiast. 
Het gaat omhoog maar zwak. 
En dan komt er een bocht naar rechts. 
We zien de weg al oplopen en kreunend zwoegen we ons met 8 soms 9 km per uur een paar minuten omhoog. 
In de eerste versnelling en uit volle macht duwend op de trappers. 
Hoe lang houden je benen het vol? 
Hoe lang duurt het voor je buiten adem bent. 
En dan stappen we af. 
De bidons aan de mond en hijgend zeggen we dat we toch al een mooi stuk hebben gedaan. 
Na 5 minuten gaan we weer. 
Zelfde ritueel maar we zien op afstand de weg "afzwakken" en we halen het.. 
Het had ook geen 100 mtr langer moeten duren. 
We zijn blij want het is de enige beklimming van betekenis vandaag. 
In de glooiende omgeving fietsen we richting Tancarville. 
Het gaat prima, soms loopt de weg over een korte afstand gemeen omhoog maar het is te doen. 
Bij Tancarville nemen we de brug over de Seine. 
Pont de Normandië bij Le Havre was een 20 km kortere optie geweest maar de verhalen over de steile brug, de hoogte en de soms harde wind gecombineerd met het (vracht) verkeer wat rakelings langs je dendert, besloten ons om voor Tancarville te kiezen. 
Ook hier veel verkeer en er is een afsluiting. 
En nu? 
We zien dat er wel verkeer de brug op rijd vanaf een andere oprit. 
We kunnen met onze fietsen langs de afzettingsborden....... Het past wel.... 
En we moeten 3,5 mtr asfalt oversteken... er is een soort van wandelpad fietspad wat de brug op leid...... 
We kijken goed naar links en dan heel, heel goed naar rechts en zo snel we kunnen steken we over. 
En ja hoor, we fietsen op de brug. 2 rijbanen leiden naar de zuidkant van de Seine.
Na zo'n 300mtr wordt het 1 baan, wegwerkzaamheden..... 
Brutaal rijden we die baan op. Als er uiteraard even geen verkeer aankomt. 
Na een paar honderd meter zijn de wegwerkzaamheden weer voorbij en rap naar rechts!! 
Ondanks dat er veel verkeer langs raast voelen we ons veilig en na 2km komen we aan bij de betaalhokjes voor deze brug. 
En ja hoor. De laatste 100mtr is een strookje voor fietsers aangelegd. 
Helemaal rechts kunnen we om de betaling heen. 
Dat is voor ons zuinige Hollanders natuurlijk mooi meegenomen. 
En nu in 1 rechte, vlakke lijn naar de camping. 
De uiterwaarden van de Seine fietsen fantastisch. 
Wel zijn er steile heuvels verderop, waar we op aan fietsen, maar we slaan daarvoor toch rechts af. 
"Blij dat we daar niet tegen op moeten fietsen" 
"Zeg dat wel!!" 
En inderdaad, we slaan rechtsaf op een driesprong. 
Na 500 mtr moeten we linksaf van Google maps. 
Linksaf??? 
Een geitepad van 40 cm, volgegroeid met gras en struiken en rotsblokken gaat door het bos omhoog.... 
Rechtdoor is doodlopend.... 
Nee!!!! 
Terug en dan die steile heuvel over. 
Badend in het zweet komen we een half uur later boven op dat pokkeding aan. 
Fietsend. Nou ja, fietsend... Onze fietsen duwend. Weer stukkie fietsen. Duwend. Pauze nemend. Etc. 
Gelukkig gaat het daarna niet meer fout. 
S avonds gaan we Honfleur bekijken. 
Mooi mooi mooi. 
De volgende ochtend gaat de wekker weer om 7u en om iets na 9 vertrekken we weer vanaf de camping waar we afscheid nemen van een leuk, ouder Duits stel die al net zo'n steekje los hebben als wij. 

De dag begint met..... Ja, een klim. 
Niet zo hoog gelukkig. 
Wel moeten afstappen halverwege maar op zich ging hij goed. 
Dan volgt er een uur van korte klimmen, soms steil soms vlakker en korte afdalingen. 
Erg slopend. 
We zijn dan ook blij dat we, ondanks de mooie omgeving, afdalen naar Beauville. Over de boulevard gaat het kilometers langs de zee. 
De zon schijnt volop, weinig wind. 
Genieten!! 
Rond 12.30u eten we ons stokbrood op het strand op. 
Onze campingstoelen komen mooi van pas. 
De energie die we tot ons nemen zullen we hard nodig hebben want er komt nog een klim aan van 120mtr hoog. 
Na 5 minuten fietsen komen we onderaan de klim aan. 
Nou, je hoeft je niet af te vragen waar de klim begint. 
Voor ons gevoel verdwijnt ie zo de wolken in.... 
Veel lopen en soms stukjes fietsen. 
Wel bijzonder is dat je meer kunt als je er van te voren op hebt ingesteld. 
Na de klim gaat het snel. 
Volkomen vlak gaat het naar Caen. 
Wind in de rug. 
In Caen slaan we nog ff van de route af om een stukje van het mooie centrum te zien. 
Prachtig!! 

Nog 15 km scheiden ons van de  camping à la ferme waar we 2 nachten willen verblijven. 
7 km voor de camping komen we langs de Lidl. 
Er moeten nog boodschappen gehaald worden voor een heel weekend...... 
Op de camping en in dat dorp is niks... 
En dat moet allemaal mee op de fietsen. 
Bedenk wel dat we al ramvol zitten. 
Als we uit de supermarkt komen laden we in alle mogelijke en onmogelijke gaten op:
2 flessen water, 1 fles jus d Orange, 1 pakje kaas, 1 blik canneloni, 1 blik erwten en wortelen, 1 stokbrood, 1 zak crackers, kilo kipvleugeltjes, zakje soep, 6 Toetjes, 1 pakje boursin, 1 blikje perziken, en een pakje koekjes. 
Wetend dat de laatste 2,5km naar de boer weer omhoog gaan..... 

Als pakezels rijden we de straten van Saint Martin de Fontenay uit. Licht dalend naar het riviertje de Orne. Een smal (fiets) bruggetje brengt ons naar de overkant en langs het water komen we tot de afslag die ons via een pittige klim omhoog brengt bij de boerencamping. 
Pittig maar te doen. 

Als wij dit schrijven hebben we heerlijk geslapen op een stille camping. Goed ontbeten, de zon schijnt en de temperatuur zal oplopen naar 20 graden. 

Later deze week... 30 graden.....!!! 
Daarover later. 

Groetjes Jan en Renate