Perfect fietsweer

Goedemorgen allemaal.

Het is ruim een maand geleden dat Renate en ik op de fiets stapten om naar het zonnige zuiden te rijden.
Uiteraard ben ik niet zo naïef om te denken dat alles perfect zal verlopen.
Tegenslag hoort er ook bij.
Slecht weer, materiaalpech, blessures,ziekte, campings die dicht zijn, noem maar op.
Eigenlijk liep alles redelijk op rolletjes. 
Weinig tot niks te klagen. 

Ook het weer was niet slecht. 
Maar een dag perfect weer..... 
Maandag vertrok ik uit Sainte Foy.
De hele dag een heerlijk zonnetje en wind in de rug. Eén pauze kon ik zelfs op het strand nemen en omdat het maar 48km fietsen was vandaag kwam ik om 16u al aan op de camping. 
Boodschappen had ik ook al gehaald onderweg... 
Camping kost 8,72 Euro..... 
Een perfecte dag. 

Dinsdag vertrek ik na een goede nachtrust uit La Tranche-sur-Mer. 
Ik besluit om te proberen om de hele dag de Velodyssee te volgen. 
Een paar keer was ik er al aan begonnen en tenslotte maar mijn eigen plan getrokken omdat het teveel omrijden was of te saai. 
Nu beviel het beter. 
Soms langs de zee, soms langs drooggevallen havens en een andere keer langs eindeloze velden met zonnebloemen. 
De ene keer over asfalt, de andere keer over smalle paadjes met gravel. 
Mooi afwisselend en dat wederom onder een stralende zon met ongeveer 22 graden. 
Na 71km rijd ik La Rochelle binnen. 
Hier ligt de camping die ik heb uitgekozen om 2 nachtjes te blijven slapen. 
La Rochelle schijnt een prachtige stad te zijn. 
Ik ben benieuwd. 

Al met al een paar dagen die goed verliepen. 
Het fietsen begint ook een soort gewoonte te worden. 
Je stapt op de fiets. De eerste paar kilometers fiets je de spieren een beetje warm. 
En dan kom je in een soort van flow... 
Kilometers lang malen je benen maar door zonder een moment te stoppen. 
Als een fiets machine. 
Klinkt wel wat overdreven, wellicht, maar toch voelt het soms wel zo. 
Als ik dan kilometer na kilometer wegtrap  in mijn eentje, kan het zijn dat ik simpelweg nergens aan denk of aan dingen als... 
Wat wil ik doen als ik weer terug ben, na mijn vakantie? 
Weer rijden? Of een ander beroep misschien? 
Wat past bij mij? Waar word ik blij van? 
Maar tja, je moet overal papieren voor hebben. 
Zo rijgen de dagen zich aaneen. 
... 
Toch kan ik stellen dat het fietsen mij wel brengt waar ik vooraf op had gehoopt. 
Mijn gezondheid gaat vooruit. 
Niet dat ik een slechte had maar elke dag in de buitenlucht en sportief bezig zijn maakt me lichamelijk sterker. 
En mentaal... Het is wellicht een proces dat ik rust in mijn hoofd moet krijgen. 
Niet het jachtige leven zoals ik dat gewend ben. 
Altijd maar tijd, tijd. 
Dit moet nog, dat moet nog.... 
De vrachtwagen moet wel leeg, de laatste klant moet ook nog gelost worden... 
Nergens tijd voor.. 
Nu krijg  ik  gaandeweg meer rust en kan ik onderweg ook zomaar bij een visser gaan zitten kijken. 
Van de route afwijken om waveboarders te  bekijken..... 
Ergens tijd voor hebben. 
Dat is lekker... 
Maar ergens de tijd voor nemen is ook een kunst..... 
Onthaasten.... 

Groetjes Jan