Rustig aan, rustig aan!!

Goedemorgen iedereen.

Sinds het laatste verslag zijn er alweer 4 dagen voorbij.
Toen ik woensdag op mijn schema keek (ik heb thuis uiteraard van alles voorbereid) moest ik nog eens goed kijken....
??
Zie ik dat goed?
In 4 dagen amper 90km fietsen.
In les Landes?
Dat is vlak!
Hoezo heb ik dat zo gepland?
Toen schoot me te binnen dat ik de route voor alleen fietsen doormidden heb gedaan tot aan de Spaanse grens.
Ik hield toen een paar dagen over in Frankrijk.
En de makkelijkste manier was om die vrije dagen er op het laatste stuk tussen te plannen.
En daarom gaat het heeeel langzaaaam naar Espana toeee......
Zoveel tijd over ineens... Ik moet een aantal tandjes terug schakelen....
Nou dat lukt wel want het is prachtig weer hier en de aankomende dagen gaat de temperatuur oplopen van 33 graden vandaag naar 36 graden over een aantal dagen.
Wel beter dan ook om niet zo veel te hoeven fietsen.

Woensdag is de dag dat ik in Cazaux 
's ochtends onder een strakblauwe hemel wakker word en uiterst rustig aan doe. 
S middags gaat het dan gebeuren. Ik ga met de fiets naar Dune du Pilat. 
De hoogste duinen van Europa. 
13km fietsen vanaf de camping. 
De eerste 6km zijn prima te doen, lekker vlak. 
Dan sla ik linksaf een onmogelijk slechte asfaltweg in. 
Er is wat verkeer maar iedereen rijd heel voorzichtig tussen de talrijke hobbels en kuilen door. 
Al stuiterend en slingerend baan ik me een pad over de minst slechte gedeelten. 
Na 1km begint dan ook de weg steil omhoog te gaan en dan weer naar beneden. 
Wat een rustdag leek word nog een serieuze training. 
Dit blijft de rest van de weg zo doorgaan tot ik bij de weg uitkom waar aan de andere kant de duin ligt.
Ik sla rechtsaf en na een kilometer kom ik aan bij een enorme parkeerplaats in het bos. Er is ook ruimte om je fiets neer te zetten en een voetpad brengt mij en vele anderen na een paar honderd meter onder aan de duin. 
Een serieus hoge bult zand rijst tientallen meters omhoog. 
Er is een trap aangelegd maar je kunt ook in het zand omhoog lopen. 
Rustig met mijn handen in de zakken loop ik fluitend omhoog. 

Nou....
Dat niet dus. 
Zo erg, dat je je handen ook neer moet zetten, zoals sommigen beweren, is het ook niet. 
Maar ik moet onderweg toch een paar keer stoppen om weer op adem te komen. 
Pittig, maar hoe hoger je komt hoe indrukwekkender. 
Als ik bovenaan ben aangekomen fluit ik ff tussen mijn tanden door. 
Het is inderdaad erg mooi zoals ik van diverse mensen hoorde. 
Een half uur blijf ik in het mulle zand zitten. 
Een zacht briesje streelt mijn babyhuid (vrijheid van de schrijver😉), de zon doet mee en een geweldig mooi uitzicht doet mij intens genieten 
Zo af en toe word ik door mensen gevraagd om een foto van hen te maken. 
Als tegenprestatie maken ze er ook van mij. 
In eerste instantie had ik bedacht om meteen te gaan zwemmen maar de zee is verderop en een heel eind onder me.... 
Ik besluit om de bergetappe maar weer te nemen en via de supermarkt naar de camping te gaan en bij het aangrenzende meer te gaan zwemmen en zonnen. 
Zo geschiedde het. 
Superstrand! 

De volgende dag word er gefietst en na ruim 50 km zijn we al weer op de camping in Parentis en Born. Er zijn veel campings in dit plaatsje. 
Je moet deze camping(Calede) hebben! 
Niet doorvertellen hoor!! 🤫
Wat een ruimte, lief personeel en een rust. 
Ze hebben zelfs een klein eigen strandje. 

De volgende dag is weer een rustdag en ik herhaal de laatste rustdag. 
Met het verschil dat ik eerst een ander, groter strand bezoek, daarna boodschappen haal, dan de Tour bekijk en dan het strand van mijn camping bezoek. 
Een drukke dag. 
Ik heb ook een leuk boek gevonden bij de camping. 
Lezen, wat was dat ook alweer? 
Zou ik het nog kunnen? 

Zaterdag, gisteren, weer een fietsdag. 
Behalve de zuidkant van het meer van laatstgenoemde camping valt er weinig te zien.
En na slechts 42km sta ik op de camping vanwaar ik nu dit verslag schrijf. 
De wind, die ik ook al dagen in de rug heb duwt me om half 3 al het terrein op. 
Een boerencamping maar niet met de rust en ruimte die ik daar had verwacht..... 
Maar, ala, het strand (aan zee!) is slechts 8km hiervandaan, dus........ 

Zoals iedereen wel kan concluderen :
Ik ben enorm druk bezig met onthaasten.... 
Zoals Harrie Jekkers al zei: niks doen dat doe je niet zomaar. 

Morgen ruim 40km....
Pffff,    wat een eind 😉

Fijne zondag! 

Groetjes van mij

(ik zal ook een aantal foto's plaatsen, ik lig behoorlijk achter...)